استفاده از برنامه ریزی تصادفی برای زمانبندی پرستاران به همراه مطالعه موردی

زمانبندی پرستاران یکی از انواع مسائل پیچیده زمانبندی است که شامل تعیین یک برنامه زمانی کاری در جهت ارضا مجموعه¬ای از نیازمندی¬ها و ترجیحات پرستاران می¬باشد. اهمیت این مساله متناسب با وظایف و فرآیندهای حیاتی در مراکز مراقبت¬های بهداشتی است. کاربرد مساله¬ی زمانبندی پرستاران در دنیای واقعی، ابهام در اطلاعات اهداف مدیریتی و ترجیحات پرستاران باعث ایجاد برخی از تصادفی¬ها می¬گردد که به منظور ایجاد جواب-هایی با کیفیت بالا باید مورد توجه قرار گیرد. در حالی¬که بیشتر مدل¬ها در ادبیات موضوع، این مساله را در محیط قطعی درنظر می¬گیرد، در این پژوهش ما مدل را در فضای تصادفی مورد بررسی قرار می¬دهیم. در این پایان¬نامه با در نظر گرفتن میزان تقاضا برای پرستاران در شیفت¬های کاری مختلف در حالت تصادفی، سعی در ارائه¬ی مدلی کارآمد و متناسب با شرایط واقعی گردیده است. از این رو پارامترهای اصلی در میزان تقاضا برای پرستاران در هر شیفت کاری -¬همانند تعداد بیماران ورودی در هر شیفت و مدت زمان معالجه آن¬ها- تصادفی فرض گردیده و با توجه به اطلاعات گذشته برآورد شده است. روش تقریب متوسط نمونه ای به منظور رسیدن به برنامه زمانبندی بهینه، با توجه به هزینه¬های تخصیص پرستاران در حالت عادی و اضافه¬کاری مورد استفاده قرار گرفته است. با پیاده¬سازی رویکرد ارائه شده در قسمت جراحی قلب بیمارستان رضوی، جواب¬های حاصل شده همگرایی حدهای بالا و پائین با افزایش اندازه نمونه برای مطالعه مورد¬نظر را نشان می¬دهد. در نهایت تمامی جواب¬های حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و مدل ارائه شده مورد اعتبار¬سنجی قرار می¬گیرد.